اولین ماهواره تاریخ

اولین ماهواره تاریخ

انسان ها از گذشته دور به دنبال کشف مکان های جدید بوده اند .با پیدایش وسایلی همچون اسطرلاب که می توانست ارتفاع ستاره ها، ماه و خورشید را تعیین کند و یا تلسکوپ های اولیه کم کم علاقه متخصصان و اندیشمندان به آسمان ، ستارگان و محیط های غیر قابل دسترس جلب شد. سفر به ماه که سیاره ای نورانی و جذاب بود فکر اندیشمندان را مشغول کرده بود تا سرانجام آنها توانستند وسیله ای را ابداع کنند تا بتوانند به سیاره های دیگر برود و اطلاعات و تصاویری را برای ما جمع آوری کند ، نام این دستگاه ماهواره بود با ما همراه باشید تا در سفری جذاب سیر تحول ماهواره را برای شما معرفی کنیم .

ماهواره چیست؟

ماهواره یا به زبان انگلیسی Satellite  به معنای دستگاه هایی است که توسط بشر ساخته می شوند و به فضا فرستاده می‌شود.این ماهواره در مدار های مشخص قرار می گیرند.ماهواره‌هایی که در فضا در حال گردشند، می توانند اطلاعات با ارزشی در اختیار انسان قرار دهند؛ که منجر به تحولات شگرفی در زمینه های گوناگون شود.

ماهواره چگونه پرتاب می شود؟

برای پرتاب یک ماهواره، از راکت برای انتقال آن به حداقل 150 کیلومتر از سطح زمین استفاده می شود، زیرا عملاً از تأثیر مقاومت هوا در آنجا خلاص می شود و به آن امکان می دهد بدون کاهش سرعت حرکت کند.

اولین ماهواره تاریخ

اسپوتنیک (Sputnik 1) اولین ماهواره‌ یا به عبارتی قمر مصنوعی جهان است که در تاریخ چهارم اکتبر سال 1957 در اتحاد جماهیر شوروی سابق با نام “پی سی-1” به فضا پرتاب شد. این قمر مصنوعی توسط موشک ار-7 (R-7 rocket) از میدان نظامی تیورا-تام وزارت دفاع شوروی سابق پرتاب شد که پس از آن مرکز فضایی بایکانور (Baikonur) نام گرفت (در قزاقستان کنونی) و به این ترتیب بود که دوره جدیدی در تاریخ فضایی بشر آغاز شد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید نام اسپوتینک از دو کلمه  “اس” در زبان روسی به معنای “با” و “پوتنیک” به معنی “مسافر” گرفته شده است که ترکیب آنها به معنی “همسفر” است.

شکل ظاهری اسپوتنیک

اسپوتنیک به شکل کره‌ای با قطر 58 سانتی متر و دارای چهار آنتن با طول 2.4 و 2.9 متر بود. بر روی اسپوتنیک همچنین دو فرستنده رادیویی با منبع تغذیه کار گذاشته شده و وزن آن 83.6 کیلوگرم بود.

باتری‌ها، ابزارهای الکتریکی و دستگاه‌های مخابراتی آن در محفظه‌ای بسته در داخلش قرار داشتند. اسپوتنیک- ۱ از یک توپ والیبال هم کوچک‌تر بود و تنها با ۱ وات برق کار می‌کرد.

هدف اسپوتنیک- ۱

آژانس فضایی شوروی هدف خود از ارسال اسپوتنیک را این‌گونه توصیف کرده است: «ارسال یک ماهواره ساده به مدار زمین، مطالعه حرکت آن در مدار، و دریافت پیام‌های رادیویی ارسالی از آن در زمین». این ماهواره طوری طراحی شده بود که ساده باشد، اما کارش را درست انجام دهد.

نحوه کار اسپوتنیک

این ماهواره که با نام های دیگر همچون «پی – اس – ۱» یا «ماهواره مقدماتی – ۱» ( به روسی: Простейший Спутник – ۱ ) نیز شناخته می شود ، به مدت حدودا سه ماه با سرعتی برابر ۲۹٬۰۰۰ کیلومتر در ساعت در مدار زمین حرکت می کرد و به طور متوسط هر ۹۲ دقیقه یکبار، یک مدار کامل را می پیمود. سیگنال های رادیویی این ماهواره که به صورت «بیپ بیپ» های متوالی با فرکانس ۲۰٫۰۰۵ و ۴۰٫۰۰۱ مگاهرتز به زمین مخابره می شدند، و توسط گیرنده های رادیویی در هر نقاط زمین قابل دریافت بودند.

سرگذشت اسپوتنیک

 اسپوتنیک-1 سرانجام پس از 1400 دور گردش به گرد زمین و 86 روز پرواز فضایی و طی 70 میلیون کیلومتر در 4 ژانویه 1958 به جو زمین برخورد کرد و نابود شد. ماهواره در اثر برخورد به جو فشرده نخست به سه قطعه بعد به 5 و سپس به 8 قطعه تبدیل شدند و در مدارهای متفاوتی قرار گرفته و بین 4 تا 9 ژانویه 1958 به کلی محو شدند. هرچند این پایان اسپوتنیک بود اما این حادثه سرآغازی بود برای ارسال ماهواره‌های مختلف با ماموریت‌های گوناگون و راه‌گشای سفر انسان به فضا

اسپوتنیک و تاثیر آن بر اقتصاد و پیشرفت های علمی 

پرتاب ماهواره اسپوتنیک یکی از مهمترین رویدادهای قرن بیستم محسوب می شود. مطالعه امواج رادیویی دریافتی از اسپوتنیک در زمین، اطلاعات زیادی را در مورد حرکت امواج رادیویی برای دانشمندان فراهم آورد. همچنین با اندازه گیری کاهش سرعت مداری اسپوتنیک – ۱ به خاطر اصطکاک با لایه های فوقانی اتمسفر زمین، پژوهشگران برای نخستین بار توانستند چگالی لایه های فوقانی اتمسفر زمین را با دقت بالایی تخمین بزنند. مجله نیوساینتیست در مقاله ای در سپتامبر ۲۰۰۷، پرتاب اسپوتنیک را به خاطر سرعت بخشیدن  به سرمایه گذاری های بین المللی در زمینه دانش و فناوری، به عنوان بزرگترین عامل توسعه دانش در تاریخ بشر برشمرده است.

ایده پرتاب ماهواره 

ایدهٔ استفاده از موشک برای ارسال ماهواره به مدار زمین نخستین بار توسط کنستانتین تسیولکوفسکی دانشمند روسی در سال ۱۹۰۳ ارائه شد. در این مقاله، تسیولکوفسکی علاوه بر تأکید بر اهمیت دانش موشکی برای سفرهای فضایی و پیشنهاد استفاده از ترکیب اکسیژن و هیدروژن به عنوان سوخت موشک، معادلات ریاضی مقدماتی را برای محاسبه سرعت لازم برای پرتاب ماهواره به مدار زمین ارائه داد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید مجسمه یادبود سازندگان اولین ماهواره در مقابل ایستگاه مترو “ریژسکایا” در مسکو

در عصری که ما در آن زندگی می کنیم ماهواره و تکنولوژی وابسته به آن، آنچنان در تار و پود جوامع بشری نفوذ کرده و به جلو حرکت می کند که نقش تعیین کننده آن در سیر تحولات تمدن بشری، بسیار قابل توجه است. از تاریخ پرتاب اسپوتنیک تاکنون هزاران ماهواره و ناو فضایی با ماموریت‌های مختلف فنی، هواشناسی، نظامی، مخابراتی، تحقیقاتی و غیره در مدار قرار گرفته و یا با هدف گسترش دانش بشر پیرامون سیارات و دیگر اجرام آسمانی, راهی کرانه‌های دیگر منظومه ما شده‌اند.اما در هر زمان و همیشه اولین ها به حافظه سپرده می شوند.

تهیه شده توسط آپلود فایل لینکلیک