اگه در مورد ایلان ماسک و کارهای خارق العاده اش شنیده باشید، حتما باید استارلینک به گوشتون خورده باشه، اما موضوع استارلینک چیه؟
1- تاریخچه استارلینک
همه چی از سال ۲۰۱۵ شروع شد. در گام اول، دو ماهواره جهت نمونه اولیه برای پرواز آزمایشی در فوریه ۲۰۱۸ به فضا پرتاب و بعدها ماهواره های بیشتری ارسال شدند که ۶۰ ماهواره عملیاتی تا ماه می سال ۲۰۱۹ تو مدار مستقر شدن.
از سپتامبر ۲۰۲۰، اسپیساکس تصمیم گرفت، همزمان تا ۶۰ ماهواره در هر پرتاب رو با هدف استقرار ۱۵۸۴ ماهواره ۲۶۰ کیلوگرمی جهت خدمات جهانی تا اواخر سال ۲۰۲۱ یا ۲۰۲۲ به فضا بفرسته. اسپیساکس در اوت ۲۰۲۰ یک سرویس بتا خصوصی در ایالات متحده شمالی و یک بتا عمومی را در اکتبر ۲۰۲۰ در عرضهای جغرافیایی بالا بین ۴۴ و ۵۲ درجه شمالی رو شروع کرد.
موضوعی که باعث شد استارلینک معروف بشه، بحث نوآوری نبود، بلکه بحث هزینه های پایین تر بود، برای مثال قیمت ماهوارههای ایریدیوم۵ میلیون دلار بهازای هر ماهواره است؛ درحالیکه قیمت تمامشدهی ماهوارههای استارلینک ۲۰ برابر ارزانتر و تنها برابر با ۲۵۰ هزار دلار بهازای هر ماهواره تخمین زده میشه.
2- ماهوارهها چه شکلی هستند؟
هرکدام از ماهوارههای استارلینک حدوداً ۲۲۷ کیلوگرم وزن دارند. این ماهوارهها طراحی تختی دارن و ۶۰ عدد از آنها را میتونن در هر موشک فالکون ۹ اسپیس اکس جای داد و به فضا پرتاب کرد. بعد از رسیدن به مدار زمین، یک آرایه بزرگ برای دریافت انرژی خورشیدی بیرون میآید و به ماهواره قوت میرساند. بخش اصلی بدنه ماهواره استارلینک حاوی چهار آنتن بسیار قدرتمنده که اینترنت رو مخابره میکنند. از سوی دیگر لیزرهایی روی بدنه آنها تعبیه شده که هر ماهواره را به چهار ماهواره دیگر در مدار زمین متصل میکنه. و در نهایت رانشگرهای یونی هستن که از گاز کریپتون استفاده میکنند که به ماهوارهها اجازه میدهد که برای مدتی طولانیتر در مدار زمین باقی بمونن، حتی ماهوارههایی که مسافت کمتری با سطح زمین دارند.
3- سرعت اینترنت استارلینک چطوره؟
سرعت دانلود حدوداً به ۱ گیگابایت بر ثانیه میرسد. اسپیس اکس هنوز اطلاعات مربوط به سرعت آپلود را به اشتراک نگذاشته است. برای مقایسه باید گفت که سرویس اینترنت ماهوارهای HughesNet که همین حالا مشغول به کار است، سرعت دانلودی معادل ۲۵ مگابیت بر ثانیه ارائه میکند و تأخیرش نیز با تفاوتی بسیار چشمگیر به ۶۰۰ میلیثانیه میرسد. که میشه گفت غیر قابل مقایسه است.
1- تاریخچه استارلینک
همه چی از سال ۲۰۱۵ شروع شد. در گام اول، دو ماهواره جهت نمونه اولیه برای پرواز آزمایشی در فوریه ۲۰۱۸ به فضا پرتاب و بعدها ماهواره های بیشتری ارسال شدند که ۶۰ ماهواره عملیاتی تا ماه می سال ۲۰۱۹ تو مدار مستقر شدن.
از سپتامبر ۲۰۲۰، اسپیساکس تصمیم گرفت، همزمان تا ۶۰ ماهواره در هر پرتاب رو با هدف استقرار ۱۵۸۴ ماهواره ۲۶۰ کیلوگرمی جهت خدمات جهانی تا اواخر سال ۲۰۲۱ یا ۲۰۲۲ به فضا بفرسته. اسپیساکس در اوت ۲۰۲۰ یک سرویس بتا خصوصی در ایالات متحده شمالی و یک بتا عمومی را در اکتبر ۲۰۲۰ در عرضهای جغرافیایی بالا بین ۴۴ و ۵۲ درجه شمالی رو شروع کرد.
موضوعی که باعث شد استارلینک معروف بشه، بحث نوآوری نبود، بلکه بحث هزینه های پایین تر بود، برای مثال قیمت ماهوارههای ایریدیوم۵ میلیون دلار بهازای هر ماهواره است؛ درحالیکه قیمت تمامشدهی ماهوارههای استارلینک ۲۰ برابر ارزانتر و تنها برابر با ۲۵۰ هزار دلار بهازای هر ماهواره تخمین زده میشه.
2- ماهوارهها چه شکلی هستند؟
هرکدام از ماهوارههای استارلینک حدوداً ۲۲۷ کیلوگرم وزن دارند. این ماهوارهها طراحی تختی دارن و ۶۰ عدد از آنها را میتونن در هر موشک فالکون ۹ اسپیس اکس جای داد و به فضا پرتاب کرد. بعد از رسیدن به مدار زمین، یک آرایه بزرگ برای دریافت انرژی خورشیدی بیرون میآید و به ماهواره قوت میرساند. بخش اصلی بدنه ماهواره استارلینک حاوی چهار آنتن بسیار قدرتمنده که اینترنت رو مخابره میکنند. از سوی دیگر لیزرهایی روی بدنه آنها تعبیه شده که هر ماهواره را به چهار ماهواره دیگر در مدار زمین متصل میکنه. و در نهایت رانشگرهای یونی هستن که از گاز کریپتون استفاده میکنند که به ماهوارهها اجازه میدهد که برای مدتی طولانیتر در مدار زمین باقی بمونن، حتی ماهوارههایی که مسافت کمتری با سطح زمین دارند.
3- سرعت اینترنت استارلینک چطوره؟
سرعت دانلود حدوداً به ۱ گیگابایت بر ثانیه میرسد. اسپیس اکس هنوز اطلاعات مربوط به سرعت آپلود را به اشتراک نگذاشته است. برای مقایسه باید گفت که سرویس اینترنت ماهوارهای HughesNet که همین حالا مشغول به کار است، سرعت دانلودی معادل ۲۵ مگابیت بر ثانیه ارائه میکند و تأخیرش نیز با تفاوتی بسیار چشمگیر به ۶۰۰ میلیثانیه میرسد. که میشه گفت غیر قابل مقایسه است.